لایحه در سطل زباله !

در سالهای حکومت پهلوی اول و دوم حکایتی دردناکتر از رنج دهقانان این سرزمین نیست. دهقانان روزها در زیر آفتاب سوزان رنج می‌بردند و زحمت می‌کشیدند؛ اما حاصل رنج آنان به جیب مالکان که مورد حمایت حکومت‌ها بودند، می‌رفت وصرف عیش‌ و نوش آنها و مأموران دولت می‌‌شد.
دهقانان گذشته از آنکه بخش مهمی از محصولات خودرا در اختیار مالکان قرار می‌دادند، مجبور بودند بخش دیگری از آن‌ را به عنوان مالیات به مأموران دولتی بدهند. در پنجاه سال حاکمیت پهلوی مردان بزرگی برای رهایی دهقانان قیام کردند؛ اما قیام آنان اغلب به وسیله مالکان، قدرتهای محلی و یا پادشاهان سرکوب می‌شد.
دکتر محمد مصدق در زمان حکومت کوتاه خود، لایحه ی «لغو عوارض کشاورزان» را به تصویب رساند. ـ دی ۱۳۳۱ ـ در این لایحه ذکر شده بود که هرگاه مالکان به عنوان باج و خراج از رعایای خود مرغ، جوجه، پنیر و ماست و امثال آن بخواهند، تحت تعقیب قرار گیرند.
بعد از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ و سقوط حکومت ملی مصدق، مجلس شورای ملی که ترکیبی از مالکان بزرگ و طرفداران شاه در آن حضور فعال داشتند یکبار دیگر لایحه ی «لغو عوارض کشاورزان» که مصدق قبلاً با استفاده از اختیارات خود به تصویب رسانده بود، مورد بازنگری قرار داد.
این لایحه مدتها در مجلس مورد بحث بود و سرانجام قرار شد کمیسیونی مرکب از تعدادی از نمایندگان مجلسین شورا و سنا که اکثر آنها از مالکان بزرگ بودند، به این امر رسیدگی کند. یکی از نمایندگان شرکت کننده در این کمیسیون سپهبد امیر‌احمدی مالک بزرگ بود.
چون مجریان قانون «لغو عوارض کشاورزان»، مأموران وزارت کشور بودند، لایحه‌ای به کمیسیون کشور ارجاع شد و جلسه کمیسیون به ریاست سرتیپ محمد‌علی صفاری تشکیل گردید و نمایندگان شورا و سنا که از ملاکین بزرگ بودند شروع به مطالعه و بحث درباره آن نمودند.
به مجردی که لایحه توسط نمایندگان قرائت شد، سپهبد امیراحمدی بشدت مداد را روی میز زده فریاد برآورد« این عوامفریبها را بیندازید دور!»
همه هاج و واج ماندند. اعتراضات سپهبد احمدی قطع شدنی نبود. با وجودی که جلسه ی کمیسیون سری و خصوصی بود و درهای اتاق نیز بسته بود، از صدای دو رگه ی تیمسار نمایندگانی که در سرسرا بودند و همچنین پیشخدمتها از این داد و بیدادها به خود آمده به طرف در ورودی کمیسیون کشور روی آوردند.
سپهبد احمدی که از ملاکین معروف کشور ‌بود، در دنباله ی اعتراضات خود افزود: مصدق این قانون را بی‌جهت به تصویب رسانده. مرغ مال مالک است؛ جوجه و تخم‌مرغ هم مال مرغ است، چرا این همه مرغ، جوجه، گاو، گوسفند، شیر، پنیر و روغن را رعایای دهات تصاحب کنند و به مالک چیزی نرسانند؟
جمال امامی و سناتور سعید مهدوی اعتراضات سپهبد امیراحمدی را «وارد» دانستند و جمال امامی گفت: اصلاً این لایحه را در سطل باطله بیندازیم…!
منبع: هزار و یک حکایت تاریخی، محمود حکیمی، ج۱

 

لینک ثابت

برچسب ها:

نظرات ارزشمند خود را در مورد این مقاله از فرم ارسال نظر که در اخر همین صفحه وجود دارد برای ما ارسال کنید تا در سایت نمایش داده شودنظرات شما بعد از بررسی در سایت نمایش داده خواهد شد نمایش نظرات به معنای تایید انها توسط سایت نیست ونظرات شخصی بازدید کنندگان سایت در مورد این مقاله هست پیشاپیش از اینکه نظرات ارزشمند خود را در مورد این مطلب به سایت ارسال می کنید از شما ممنون هستیم باعرض پوزش بابت تاخییر ایجاد شده در تایید نظرات برای نمایش در سایت به دلیل مشغله کاری زیاد نظرات جدید با تاخییر بر روی سایت قرار میگیرند