سائح
( ملیت: ایرانی قرن: ۴ )
على بن محمد علوى خراسانى صوفى، مکنى به ابوبکر (ف. پیش از ۳۸۵ ه.ق.) وى از احفاد امام حسن (ع) بود و گویند کیمیاگرى مىدانسته و از ترس ملک همیشه از شهرى به شهرى دیگر مىرفته، از اوست: الاصول، الطاهر الخفى، رساله الیتیم، کتاب الحقیر النافع، کتاب الشعر و الدم و البیض و عمل میاههما، الحجر الطاهر.
برگرفته از کتاب: فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)
برچسب ها: نظرات ارزشمند خود را در مورد این مقاله از فرم ارسال نظر که در اخر همین صفحه وجود دارد برای ما ارسال کنید تا در سایت نمایش داده شودنظرات شما بعد از بررسی در سایت نمایش داده خواهد شد نمایش نظرات به معنای تایید انها توسط سایت نیست ونظرات شخصی بازدید کنندگان سایت در مورد این مقاله هست پیشاپیش از اینکه نظرات ارزشمند خود را در مورد این مطلب به سایت ارسال می کنید از شما ممنون هستیم باعرض پوزش بابت تاخییر ایجاد شده در تایید نظرات برای نمایش در سایت به دلیل مشغله کاری زیاد نظرات جدید با تاخییر بر روی سایت قرار میگیرند
Debes estar logueado para postear un comentario