ارتباط فرزندان با یکدیگر درخانواده
ارتباط فرزندان با یکدیگر درخانواده

در یک خانواده فرزندان باید احساس کنند ، پدر و مادر آنها را به یک اندازه دوست دارند . ولی گاهی برخورد والدین با فرزندان به گونه‌ای است که منجر به تحریک حس حسادت و ایجاد احساس حقارت نسبت به دیگری در کودک می‌گردد و روابط فرزندان را مغشوش می‌کند.

«کودک خردسال مخصوصاً از سنین یک تا پنج سالگی ، چون به آن درجه ازمنطق و تکامل فکری نرسیده که متوجه شود نوازد تازه متولد شده به دلیل رفع نیازهایش به مراقبت بیشتری نیاز دارد ، تصور می‌کند رقیبی است که مهر و محبت والدین را تصاحب کرده و دیگر چیزی برای او نمانده برای همین نسبت به او حسادت می‌کند . اگر والدین مراقب رفتار خود نباشند و این حسد در او باقی بماند تا بزرگسالی و گاه تا پایان عمر به شکل‌های مختلف ظاهر می‌شود.»

به منظور ایجاد همکاری و دوستی بین فرزندان توصیه‌هایی می‌شود که از قبل از تولد نوزاد جدید تا زمان کودکی را شامل می‌شود.

۱- قبل از تولد نوزاد جدید :

سن کودک هر اندازه باشد، دنیایش با آمدن کودک جدید زیر و رو می‌شود. پس تا حد ممکن او را در پذیرفتن نوزاد جدید شرکت دهید. بگذارید صدای ضربان قلب کودک را بشنود، در خرید لباس نوزاد شرکت کند، اتاق نوزاد و وسایل او را تزئین کند.

۲- بعد از تولد نوزاد :

بعضی از کارهای نوزاد را که کودک دوست دارد انجام دهد ، به او واگذار کنیم و هر طور که انجام داد به یاد داشته باشیم که او یک کودک است و از او ایراد نگیریم . فقط او را تحسین کنیم . به خاطر نوزاد هرگز او را دعوا نکنیم . او را به خدمتکار نوزاد تبدیل نکنیم . به او بگوییم :«چون کودک بزرگتر و قوی‌تری هستی همیشه این نوزاد به تو نیاز دارد» . حس همکاری او را جلب کنیم. زمانی را فقط به کودک بزرگتراختصاص دهیم.

۳- کودکان بزرگتر :

کودک را با خواهر و برادرانش مقایسه نکنیم چون فقط باعث تحریک حس حسادت می‌شود. بگذارید با یکدیگر احساس راحتی کنند و به همدیگر افتخار کنند. به خاطر داشته باشیم آنها دو فرد جدا و دو شخصیت متفاوتند. محاسن هر کدام را تشویق کنید تا منجر به پیشرفت‌شان گردد.

«دچار این اشتباه نشوید که هر قانون و امتیازی برای بچّه کوچکتر است ، برای بزرگتر هم همان است . به فرزندان بفهمانید که قوانین و امتیازها براساس سن، جنس و کارهایی که انجام می‌‌دهند تعیین می‌شود. به منظور جلوگیری از برخی ابهامات، در ذهن بچّه‌ها نیازهای متفاوت آنها را، در یک زمان تهیه کنید.

اگر فرزندان یک جنس هستند اصرار نکنید، بچه کوچکتر از بزرگتر تبعیت کند . اجازه دهید هر کدام برنامه خودشان را داشته باشند.

به بدگوئی‌های آنها از یکدیگر توجه نکنید و وارد درگیری‌های آنها نشوید. به آنها یاد دهید چه طور به حل و رفع اختلاف‌هایشان بپردازند و آنها را برای دوستی و همکاری با هم تحسین کنید.

منابع:

۱- روانشناسی کودک پرویزخاکیه

۲- بهداشت روانی دکتر شاملو

۳- چگونه به کودکم کمک کنم دکتر گاربر

 

لینک ثابت

برچسب ها:

نظرات ارزشمند خود را در مورد این مقاله از فرم ارسال نظر که در اخر همین صفحه وجود دارد برای ما ارسال کنید تا در سایت نمایش داده شودنظرات شما بعد از بررسی در سایت نمایش داده خواهد شد نمایش نظرات به معنای تایید انها توسط سایت نیست ونظرات شخصی بازدید کنندگان سایت در مورد این مقاله هست پیشاپیش از اینکه نظرات ارزشمند خود را در مورد این مطلب به سایت ارسال می کنید از شما ممنون هستیم باعرض پوزش بابت تاخییر ایجاد شده در تایید نظرات برای نمایش در سایت به دلیل مشغله کاری زیاد نظرات جدید با تاخییر بر روی سایت قرار میگیرند